အေ၀းထိန္းယာဥ္ Remote-Controlled Vehicles ROVs လုိ႔ ေခၚတဲ့ အဲဒီ ေရေအာက္ စက္ရုပ္ေတြဟာ ေရေအာက္ ၾကမ္းျပင္မွာ ေရနံစိမ္းေတြ ယုိစိမ့္ထြက္ေနတဲ့ တြင္း၀ကုိ ပိတ္ႏုိင္ဖုိ႔ ႀကိဳးစားေနၾကသူေတြအတြက္ မ်က္စိနဲ႔ လက္သဖြယ္ အေတာ္ေလး အသုံး၀င္ခဲ့တာပါ။
ေရေအာက္ စက္ရုပ္ၿပိဳင္ပြဲ
အေ၀းထိန္းယာဥ္ Remote-Controlled Vehicles ROVs လုိ႔ ေခၚတဲ့ အဲဒီ ေရေအာက္ စက္ရုပ္ေတြဟာ ေရေအာက္ ၾကမ္းျပင္မွာ ေရနံစိမ္းေတြ ယုိစိမ့္ထြက္ေနတဲ့ တြင္း၀ကုိ ပိတ္ႏုိင္ဖုိ႔ ႀကိဳးစားေနၾကသူေတြအတြက္ မ်က္စိနဲ႔ လက္သဖြယ္ အေတာ္ေလး အသုံး၀င္ခဲ့တာပါ။
ႏ်ဴကလီးယားထိပ္ဖူး တပ္ဆင္ႏုိင္တဲ့ ဒုံးပ်ံ အိႏၵိယ စမ္းသပ္
အိႏၵိယႏိုင္ငံက ႏ်ဴကလီးယားထိပ္ဖူး တပ္ဆင္ႏုိင္တဲ့ တာတုိပစ္ ဒုံးလက္နက္ကုိ ေအာင္ျမင္စြာ စမ္းသပ္ ပစ္လႊတ္ႏုိင္ခဲ့ၿပီလို႔ ေျပာဆုိလုိက္ပါတယ္။
Prithvi 2 လုိ႔ အမည္ေပးထားတဲ့ အဲဒီ ဒုံးလက္နက္ စမ္းသပ္ ပစ္လႊတ္မႈကို တနလၤာေန႔က အိႏၵိယႏုိင္ငံ အေရွ႕ပုိင္း ေအာရစၥ (Orissa) ျပည္နယ္မွာ ပစ္လႊတ္ခဲ့တာျဖစ္ေၾကာင္း စမ္းသပ္ပစ္လႊတ္ေရး အဖြဲ႕ရဲ႕ ၫႊန္ၾကားေရးမွဴး အက္စ္.ပီ ဒက္ရွ္ (S.P Dash) က ေျပာပါတယ္။
Prithvi ဒုံးလက္နက္ဟာ အိႏၵိယႏုိင္ငံ အတြင္းမွာ ျပဳလုပ္တာျဖစ္ၿပီး စမ္းသပ္မႈေတြကို ႏွစ္ေပါင္း အတန္ၾကာ ျပဳလုပ္ေနခဲ့တာပါ။
အိႏၵိယနဲ႔ ပါကစၥတန္ ၂ ႏုိင္ငံဟာ ပုံမွန္ဆုိသလုိ ဒုံးလက္နက္ေတြကို စမ္းသပ္ေနၾကတာပါ။ တဘက္နဲ႔တဘက္ ထိပ္တုိက္ ေတြ႕လာရင္ အဆင္သင့္ ျဖစ္ေနေအာင္ လုပ္ေနၾကတဲ့သေဘာ ေဆာင္ပါတယ္။
၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ၿဗိတိသွ် လက္ေအာက္က လြတ္လပ္ေရး ရခဲ့ၿပီးကတည္းက ၂ ႏုိင္ငံ အျငင္းပြားေနတဲ့ ကက္ရွ္မီးယားနဲ႔ ဟီမားေလးယား နယ္နိမိတ္ေဒသ ကိစၥကို အေၾကာင္းျပဳၿပီးေတာ့ စစ္ပြဲ ၃ ႀကိမ္ ျဖစ္ပြားခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။
Ariane 5 လႊတ္တင္ေရးဒံုးပ်ံျဖင့္ SES-2 ႏွင့္ Arabsat-5C ၿဂဳိဟ္တုတို႔အား ေအာင္ျမင္စြာလႊတ္တင္ႏိုင္ခဲ့
စက္တင္ဘာလ၊ ၂၁ရက္၊၂၀၁၁ ခုႏွစ္

၂၀၁၁ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာလ ၂၁ ရက္၊ ဗုဒၶဟူးေန႔တြင္ SES-2 ၿဂဳိဟ္တုႏွင့္ Arabsat-5C ၿဂဳိဟ္တုတို႔အား ျပင္သစ္ဂီယာနာႏိုင္ငံ ကိုရူးဒံုးပ်ံလႊတ္တင္ေရးစခန္းမွေန၍ Ariane 5 လႊတ္တင္ေရးဒံုးပ်ံျဖင့္ GEO ( တည္ၿငိမ္ပတ္လမ္း) သို႔ ေအာင္ျမင္စြာလႊတ္တင္ခဲ့ေၾကာင္းသိရသည္။ ယင္းလႊတ္တင္မႈသည္ Ariane အမ်ိဳးအစား လႊတ္တင္ေရးယာဥ္မ်ား၏ ၂၀၄ ႀကိမ္ေျမာက္ပစ္လႊတ္မႈျဖစ္ၿပီး အႀကိမ္ ၆၀ ပစ္လႊတ္ခဲ့ေသာ Ariane 5 လႊတ္တင္ေရးယာဥ္၏ ၄၆ ႀကိမ္ေျမာက္ ေအာင္ျမင္စြာလႊတ္တင္ႏိုင္ျခင္းလည္း ျဖစ္သည္။ Ariane 5 လႊတ္တင္ေရးယာဥ္သည္ ၿဂဳိဟ္တုႏွစ္လံုးအားသယ္ေဆာင္၍ သတ္မွတ္ေနရာအေရာက္တြင္ Arabsat-5C ၿဂဳိဟ္တုအား ဦးစြာခြဲထုတ္ခဲ့ၿပီးေနာက္ ၈ မိနစ္အၾကာတြင္ SES-2 ၿဂဳိဟ္တုအား ခြဲထုတ္ေပးခဲ့သည္။
SES-2 ၿဂဳိဟ္တုအား ကေနဒါႏိုင္ငံရွိ ၿဂဳိဟ္တု၀န္ေဆာင္မႈေဆာင္ရြက္သည့္ SES ကုမၸဏီမွပိုင္ဆိုင္ၿပီး ေျမာက္အေမရိကတိုက္အေပၚရွိ ၿဂဳိဟ္တုတည္ေနရာ အေနာက္ေလာင္ဂ်ီတြဒ္ ၈၇ ဒီဂရီတြင္ထားရွိမည္ျဖစ္သည္။ Orbital Science မွထုတ္လုပ္ေသာ GEOstar 2.4 bus ကိုအေျခခံထားေသာ SES-2 ၿဂဳိဟ္တုတြင္ C-band transponder ၂၄လံုး ႏွင့္ Ku-band transponder ၂၄ လံုးပါ၀င္ၿပီး အေလးခ်ိန္အားျဖင့္ ၃၁၅၂ ကီလိုဂရမ္ရွိမည္ျဖစ္သည္။ အေမရိကန္၊ ကေနဒါႏွင့္ ကာရစ္ဘီယမ္ေဒသမ်ားအား ၿဂဳိဟ္တု၀န္ေဆာင္မႈေပးႏိုင္ရန္ ရည္ရြယ္ထားသည္။ ယင္း၀န္ေဆာင္မႈမ်ားအျပင္ SES-2 ၿဂဳိဟ္တုတြင္ အေမရိကန္ေလတပ္၏ ဒံုးပ်ံအႏၱရာယ္ကာကြယ္ေရး၌ အသံုးျပဳမည့္ Infrared Payload ( CHIRP) ကိုလည္း တင္ေဆာင္ထားသည္။
ေဆာ္ဒီအာေရဗ်ႏိုင္ငံရွိ Arabsat ၿဂဳိဟ္တု၀န္ေဆာင္မႈကုမၸဏီက ပိုင္ဆိုင္ေသာ Arabsat-5C ၿဂဳိဟ္တုအား အာဖရိကႏွင့္ အေ႔ရွအလယ္ပိုင္းေဒသမ်ားအား ရုပ္သံထုတ္လႊင့္ျခင္း၊ တယ္လီဖုန္းဆက္သြယ္ျခင္း၊ အင္တာနက္ ႏွင့္ VSAT ၀န္ေဆာင္မႈမ်ားေပးႏိုင္ရန္ ရည္ရြယ္ထားသည္။ Arabsat-5C ၿဂဳိဟ္တုသည္ Astrium မွ ထုတ္လုပ္ေသာ Eurostar E3000 Bus ကိုအသံုးျပဳထားၿပီး C-band ႏွင့္ Ka-band transponder မ်ားတပ္ဆင္ထားကာ အေလးခ်ိန္အားျဖင့္ ၄၆၃၀ ကီလိုဂရမ္ရွိသည္။
http://groups.google.com/
အာကာသစခန္းမႇယာဥ္မႇဴးသံုးဦး ကမၻာေျမသို့ျပန္လည္ဆင္းသက္လာ

႐ုရႇားႏုိင္ငံက အျပည္ျပည္ဆိုင္ ရာအာကာသစခန္းသို့ လူလုိက္ပါ ဆိုယုဇ္ဒံုးယာဥ္လႊတ္တင္မည့္ရက္ကို ထပ္မံေရႊ႕ဆိုင္းလုိက္ခ်ိန္တြင္ ယာဥ္ မႇဴးေျခာက္ဦးအနက္ သံုးဦးမႇာ စခန္း တြင္ က်န္ရႇိေနသည့္ ဆိုယုဇ္ယာဥ္ ျဖင့္ ကမၻာေျမေပၚသို့ စက္တင္ဘာလ ၁၆ ရက္ေန့တြင္ ျပန္လာခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။
ဆိုယုဇ္ယာဥ္သည္ ဆိုဗီယက္ ႏုိင္ငံေဟာင္း ကာဇက္စတန္တြင္ ဆင္းသက္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ၿပီး ႐ုရႇားအာ ကာသယာဥ္မႇဴးႏႇစ္ဦးႏႇင့္အေမရိကန္ အာကာသယာဥ္မႇဴးတို့လုိက္ပါလာခဲ့ သည္ဟုသိရသည္။
စခန္းတြင္ အေမရိကန္၊ ႐ုရႇား ႏႇင့္ ဂ်ပန္မႇတစ္ဦးစီက်န္ရႇိေနၿပီး ၎တို့ျပန္လာေရးအတြက္မႇာမူ ႐ုရႇားက ထပ္မံလႊတ္တင္မည့္ ဆိုယုဇ္ဒံုးယာဥ္ မ်ားကိုသာ ေစာင့္ဆိုင္းရမည္ျဖစ္ သည္။ အေမရိကန္က အာကာသ လြန္းျပန္ ယာဥ္မ်ားကို အနားေပး လုိက္ၿပီး ယာဥ္သစ္မထုတ္ႏိုင္မီတြင္ ဆိုယုဇ္ယာဥ္မ်ားကိုသာ လုိက္ပါခြင့္ အခေၾကးေငြေပးၿပီး အသံုးျပဳရန္ စီစဥ္ထားခဲ့သည္။ သို့ရာတြင္ ကုန္ တင္ရန္ႏႇင့္လူပို့ေဆာင္ရန္ သံုးႏုိင္ ေသာ ဆိုယုဇ္ဒံုးယာဥ္မ်ားမႇာ စက္ ခြၽတ္ယြင္းမႈမ်ားေၾကာင့္ဆိုကာ အာ ကာသစခန္းသို့ထြက္ခြာရန္ ရက္ အႀကိမ္ႀကိမ္ေရႊ႕ဆိုင္းေနေသာေၾကာင့္ အခက္ ၾကံဳေနရသည္။
ဆိုယုဇ္ယာဥ္မ်ားသည္ ဒံုးပ်ံႏႇင့္ အတူ ထိပ္ဖူးအျဖစ္ ကမၻာေျမမႇထြက္ ခြာသြားၿပီး ျပန္လည္ဆင္းသက္ေသာ အခါတြင္လည္း ယင္းထိပ္ဖူးပိုင္း ျဖင့္ ျပန္ဆင္းသက္ရျခင္းျဖစ္ၿပီး အေမရိကန္ လြန္းျပန္ယာဥ္မ်ားကဲ့သို႔ စတုိင္က်စြာ ေလယာဥ္ဆင္းသလို ဆင္းသက္ႏိုင္ျခင္း မရႇိေပ။ ဘူးလံုး ႀကီးအသြင္ရႇိေသာ ဆိုယုဇ္ယာဥ္ သည္ ေလထီးျဖင့္က်လာၿပီး ေနရာ အတိအက်ထိန္းခ်ဳပ္ရန္ ခက္ခဲသည္။ သို့ရာတြင္ ကုန္က်စရိတ္ သက္သာ ေသာေၾကာင့္ ယေန့အခ်ိန္အထိ သံုး ေနျခင္းျဖစ္ၿပီး ႏိုင္ငံတကာ အာကာ သစခန္းႏႇင့္ ဆက္သြယ္ရန္ တစ္ခု တည္းေသာ ယာဥ္ျဖစ္ေနသည္။
ႏို၀င္ဘာလ ၁၄ ရက္ေန့တြင္ မႇ ေနာက္ထပ္ ဆိုယုဇ္ဒံုးယာဥ္ကို လႊတ္တင္မည္ဟု ႐ုရႇားကေၾကညာ ထားၿပီးစခန္းတြင္ က်န္ရစ္သူသံုးဦး မႇာ ၂၂ ရက္တြင္ ကမၻာေပၚ ျပန္ဆင္း ရန္ ေမ်ာ္လင့္ထားသည္။ လႊတ္တင္ မႈကိုထပ္ေရႊ႕မည္ဆိုပါက စခန္းတြင္ က်န္သူမ်ား ရိကၡာျပတ္လပ္မႈၾကံဳရ ႏိုင္ၿပီး အေရးေပၚ ကယ္ဆယ္ေရး အစီအစဥ္မ်ားလုပ္ေပးရမည့္ အေျခ အေန ေရာက္သြားႏုိင္သည္။
Ref: Reuters,AFP
ေနႏႇစ္စင္းကိုပတ္ေနေသာၿဂိဳဟ္ေတြ႔ရိွ

ျပင္ပ စၾက၀ဠာမ်ားထဲတြင္ ပထမဆံုးအႀကိမ္အျဖစ္ ေနႏႇစ္စင္း ကို ပတ္ေနေသာၿဂိဳဟ္ကို နာဆာ၏ ကက္ပလာ တယ္လီစကုပ္ျဖင့္ ေတြ႔ရႇိ ခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။
Kepler-16b ဟု အမည္ေပး ထားေသာ ၿဂိဳဟ္သည္ မိမိတို႔ ေနစၾက ၀ဠာရႇိ စေနၿဂိဳဟ္ကဲ့သို့ေသာ လူမေန ႏုိင္သည့္ ေအးခဲေသာ ဓာတ္ေငြ႕စု ႀကီးသာ ျဖစ္သည္ဟု သိရသည္။
ယင္းၿဂိဳဟ္သည္ ကမၻာေျမႏႇင့္ အလင္းႏႇစ္ ၂၀၀ ခန့္အကြာတြင္ ရႇိ သည္ဟုသိရသည္။ (အလင္းႏႇစ္ဆို သည္မႇာ ကမၻာကေနကိုတစ္ပတ္ ပတ္ေသာ ကာလ(တစ္ႏႇစ္) အတြင္း အလင္းေရာက္ရႇိသည့္ မိုင္ေပါင္း ၅၈၈၀,၀၀၀,၀၀၀,၀၀၀ မိုင္ကို ဆိုလို သည္) ယခင္ကတည္းက ေနႏႇစ္စင္းကိုပတ္သည့္ ၿဂိဳဟ္ရႇိႏုိင္ေၾကာင္း သံုး သပ္ခဲ့ၾကဖူးၿပီး သိပၸံ ၀တၴဳဇာတ္လမ္း မ်ားတြင္ ပါ၀င္ခဲ့ေသာ္လည္း ယခု အခါတြင္မႇ ပထမဆံုးေတြ႔ရႇိျခင္း ျဖစ္ သည္။
ယင္းၿဂိဳဟ္တြင္ ေန၀င္ခ်ိန္၊ ေနထြက္ခ်ိန္ကို ႏႇစ္ခါစီ ၾကံဳေတြ႔ရ သည္။ ယင္းေနတို႔သည္လည္း အခ်င္းခ်င္း ၄၁ ရက္လ်င္ တစ္ပတ္ ႏႈန္းျဖင့္ ပတ္ေနၾကၿပီး ၿဂိဳဟ္က ေန ႏႇစ္စင္းကိုပတ္ရန္ ၾကာခ်ိန္တစ္ႏႇစ္ မႇာ ၂၂၉ ရက္ျဖစ္သည္။
Ref: AFP
ၿဂိဳဟ္တုလႊတ္တင္ေရးဒံုးပ်ံ Dnepr-1
Dnepr-1 လႊတ္တင္ေရးဒံုးပ်ံသည္ တိုက္ခ်င္းပစ္ဒံုးပ်ံအမ်ိဳးအစားမွ ဆင္းသက္လာျခင္းျဖစ္ၿပီး hypergolic ေလာင္စာရည္( hypergolic liquid propellent ) သံုး အင္ဂ်င္အဆင့္ သံုးဆင့္ ( three-stage) ပါရွိေသာ ဒံုးပ်ံျဖစ္သည္။ ယင္းဒံုးပ်ံအား ကာဇက္စတန္ႏိုင္ငံ ဘိုင္ကိုေနာ ဒံုးပ်ံပစ္လႊတ္ေရးစခန္း ( သို႔ ) Dombarovsky ဒံုးပ်ံပစ္လႊတ္ေရးစခန္း မွ ပစ္လႊတ္သည္။

Dnepr-1 လႊတ္တင္ေရးဒံုးပ်ံသည္ ပတ္လမ္းနိမ့္ပတ္လမ္း အတြင္းသို payload အေလးခ်ိန္ ၃၆၀၀ ကီလိုဂရမ္အထိ ႔ပို႔ေဆာင္ေပးႏိုင္ၿပီး Sun-Synchronous ပတ္လမ္းအတြင္းသို႔ payload အေလးခ်ိန္ ၂၃၀၀ ကီလိုဂရမ္ပို႔ေဆာင္ေပးႏိုင္သည္။ Dnepr-1 လႊတ္တင္ေရးဒံုးပ်ံသည္ အဓိက payload ၿဂိဳဟ္တုအျပင္ အျခားေသာ အေသးစားၿဂိဳဟ္တုမ်ားကိုပါ တစ္ၿပိဳင္တည္းထည့္သြင္း လႊတ္တင္ေပးႏိုင္သည္။ Dnepr-1 လႊတ္တင္ေရးဒံုးပ်ံသည္ စီးပြားျဖစ္လႊတ္တင္မႈ ၁၄ ႀကိမ္ပစ္လႊတ္ခဲ့ၿပီး ၂၀၀၆ ခုႏွစ္၊ ဇူလိႈင္လ ၂၆ ရက္ေန႔တြင္ ဘီလာရုစ္၊ အီတလီ၊ ရုရွား၊ အေမရိကန္၊ ေတာင္ကိုရီးယား ၊ ေနာ္ေ၀းႏွင့္ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံတို႔၏ အေသးစားၿဂိဳဟ္တုမ်ားစုေပါင္းလႊတ္တင္စဥ္ တစ္ခ်ိန္သာ ပ်က္စီးဆံုးရႈံးမႈျဖစ္ေပၚခဲ့သည္။ လႊတ္တင္ၿပီး ၇၄ စကၠန္႔အၾကာတြင္ ဒံုးပ်ံအင္ဂ်င္၏ combustion chamber 4 ခ်ိဳ႕ယြင္းမႈျဖစ္ေပၚကာ ဘိုင္ကိုေနာဒံုးပ်ံပစ္လႊတ္ေရးစခန္း၏ ၁၅၀ ကီလိုမီတာ အကြာ၊ ကာဇက္စတန္ႏိုင္ငံ၏ လူေနထိုင္ျခင္းမရွိသည့္ ေဒသသို႔ပ်က္က်ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ေလာင္စာမ်ား မီးေလာင္ေပါက္ကြဲမႈေၾကာင့္ အဆိပ္အေတာက္မ်ားျဖစ္ေပၚခဲ့ၿပီး ရုရွားအစိုးရမွ ယင္းအျဖစ္အပ်က္အတြက္ ေလ်ာ္ေၾကးေငြ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၁.၁ သန္း ေပးေလ်ာ္ခဲ့ရသည္။

Credit : Satellite&Space
အာဆီယံႏုိင္ငံမ်ားက ပုိင္ဆုိင္ေသာ ဆက္သြယ္ေရးၿဂဳိဟ္တုမ်ား (Asean Nations’ Communications Satellite)
Credit : Satellite&Space
ေနအဖဲြ႕အစည္းျပင္ပသုိ႔ ပထမဦးဆံုးေရာက္ရွိသည့္ အာကာသယာဥ္
ကမၻာႏွင့္ လတုိ႔အတူတကြ လည္ပတ္ေနပံုကုိ ၿဂဳိဟ္တုတစ္ခုက ပထမဦးဆံုးရုိက္ကူးထားေသာ ပံုျဖစ္သည္။ ယင္းပံုအား Voyager 1 အာကာသယာဥ္က ၁၉၇၇ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလ ၁၈ ရက္ေန႔ တြင္ ကမၻာႏွင့္ မုိင္ေပါင္း ၇.၂၅ သန္း (ကီလုိမီတာ ၁၁.၆၆ သန္း) အကြာအေ၀းမွ ရုိက္ကူခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ အဆုိပါပံုအား Voyager 1 အာကာသယာဥ္ေပၚတြင္ ပါရွိသည့္ ကင္မရာ filter မ်ားက ရုိက္ကူးခဲ့ သည့္ ဓာတ္ပံု (၃) ပံုအား NASA ၏ Jet Propulsion Laboratory (JPT) တြင္ ျပန္လည္ေပါင္းစည္း၍ ထုတ္ယူခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ပံုတြင္ျမင္ေတြ႕ေနရသည့္ လ၏ အေရာင္မွာ ပုိမုိေတာက္ပမႈရွိေစရန္ အေရာင္တင္ထားျခင္းျဖစ္သည္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ ကမၻာသည္ လထက္အဆေပါင္းေျမာက္ျမားစြာ ပုိမုိေတာက္ပေသာေၾကာင့္ ဓာတ္ပံုၾကည့္ရႈသူမ်ား ရွင္းလင္းျပတ္သားစြာ ျမင္သာေစရန္ ျပန္လည္ အေရာင္တင္ထားျခင္းျဖစ္သည္။ Voyager 1 အာကာသယာဥ္အား ၁၉၇၇ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလ ၅ ရက္ေန႔တြင္ အေမရိကန္ႏုိင္ငံ ဖေလာ္ရီဒါျပည္နယ္ရွိ Cape Canaveral လႊတ္တင္ေရးစခန္းမွ Titan III E/Centaur လႊတ္တင္ေရးဒံုးပ်ံျဖင့္ လႊတ္တင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ၇၂၂ ကီလုိဂရမ္ရွိေသာ Voyager 1 အာကာသယာဥ္အား ေနအဖဲြ႕အစည္းႏွင့္ ယင္းျပင္ပရွိ အာကာသကုိ ေလ့လာရန္လႊတ္တင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ သည္။ Voyager 1 အာကာသယာဥ္သည္ ေနအဖဲြ႕အစည္း၏ ျပင္ပကုိေလ့လာရန္လႊတ္တင္ထားေသာ အာကာသယာဥ္ (၅) စင္းအနက္မွ (၁) စင္းျဖစ္ၿပီး လႊတ္တင္သည့္ေန႔မွ ယေန႔အထိ ႏွစ္ေပါင္း ၃၃ ႏွစ္ေက်ာ္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနေသာ အာကာသယာဥ္ျဖစ္သည္။ Voyager 1 အာကာသယာဥ္သည္ လက္ရွိအခ်ိန္တြင္ ေနမွအကြာအေ၀း ၁၁၇.၈၄၃၆ AU (Astronomical Units)၊ ကီလိုမီတာအားျဖင့္ ၁.၇၆၂၉၁၅×၁၀၁၀ ကီလိုမီတာ အကြာအေ၀းသုိ႔ ေရာက္ရွိေနၿပီး စၾကာ၀ဠာအတြင္းတြင္ အေ၀းဆံုးေရာက္ရွိေနေသာ လူသားမ်ားျပဳလုပ္သည့္အရာ၀တၳဳတစ္ခုျဖစ္သည္။

Credit : Satellite&Space
ကမၻာ့ ပထမဆံုး အာကာသဆိပ္ကို ၉ဝ ရာခိုင္ႏႈန္း တည္ေဆာက္ ၿပီးစီး
Virgin ကုမၸဏီ၏ အာကာသယာဥ္မ်ား ပ်ံတက္ရန္ ကမၻာ့ ပထမဆံုး ပုဂၢလိက အာကာသဆိပ္ကို ၉ဝ ရာခိုုင္ႏႈန္း တည္ေဆာက္ ၿပီးစီးၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္း စက္တင္ဘာလ ၆ ရက္ေန႔ သတင္းမ်ားက ေဖာ္ျပသည္။ Virgin ကုမၸဏီ၏ ပထမဦးဆံုး အာကာသ ခရီးစဥ္ကို ၂ဝ၁၃ ခုႏွစ္တြင္ စတင္မည္ ဟု ဆိုသည္။ သူေဌးႀကီး ဆာရစ္ခ်က္ ဘရန္ဆန္၏ Virgin Galactic ကုမၸဏီသည္ နယူး မကၠဆီကို ျပည္နယ္ လက္စ္ခ႐ူေဆး ေဒသရွိ ေျမ အက်ယ္ ၁၈ဝဝ ဧကတြင္ အာကာသဆိပ္ကို တည္ေဆာက္ေနျခင္း ျဖစ္သည္။
တည္ေဆာက္မႈမွာ ၉ဝ ရာခိုင္ႏႈန္း ၿပီးစီး ေနၿပီ ျဖစ္ရာ အျပည့္အစံု ၿပီးစီးရန္ အတြက္ လ အနည္းငယ္သာ လိုေတာ့သည္ ဟု ဆိုသည္။ အဆုိပါ ကုမၸဏီမွ ေျပာေရးဆို ခြင့္ရ အမ်ဳိးသမီးက ကုမၸဏီ၏ ပထမဆံုး အာကာသ ခရီးစဥ္ကို ၂ဝ၁၃ ခုႏွစ္၏ ပထမ သံုးလပတ္ အတြင္း စတင္ ႏိုင္လိမ့္မည္ ဟု ဆိုသည္။
ကာဗြန္ဒိုင္ ေအာက္ဆိုက္ကို မွီဝဲကာ အသက္ရွင္ႏိုင္ေသာ သက္ရွိကို ဖန္တီးႏိုင္ခဲ့ ၿပီးေနာက္ အဂၤါၿဂိဳဟ္ေပၚ၌ အသက္ရွင္ ေနထိုင္ရန္ ျဖစ္ႏိုင္လာ
ဗန္တာက ကမၻာေျမ၌ စားနပ္ရိကၡာ ႏွင့္ စြမ္းအင္ ထုတ္လုပ္မႈမွာ အျမင့္ဆံုးသို႔ ေရာက္ရွိ ေနၿပီး မၾကာမီ အက်ပ္အတည္းမ်ားႏွင့္ ရင္ဆိုင္ လာရဖြယ္ ရွိေသာေၾကာင့္ အဂၤါၿဂိဳဟ္ေပၚတြင္ လူ႕ အဖြဲ႕အစည္း အသစ္ တစ္ရပ္ တည္ေထာင္ႏိုင္ရန္ ေမွ်ာ္လင့္ေနသည္။ သို႔ေသာ္ အဂၤါၿဂိဳဟ္ေပၚရွိ ပါးလႊာေသာ ေလထု အတြင္း ကာဗြန္ဒိုင္ ေအာက္ဆိုက္ ဓာတ္ေငြ႕မွာ ၉၅ ရာခိုင္ႏႈန္း ရွိေန သည္ ဟု ဆိုသည္။
စိန္မ်ားျဖင့္ ဖြဲ႕စည္း ထားေသာ ၿဂိဳဟ္တစ္လံုးကို ၾသစေၾတးလ် နကၡတၱေဗဒ ပညာရွင္မ်ား ေတြ႕ရွိ
အဆိုပါၿဂိဳဟ္သည္ တစ္ခ်ိန္က ၾကယ္တစ္လံုး ျဖစ္ၿပီး ပ်က္စီးယိုယြင္း သြားၿပီးေနာက္ ပံုေဆာင္ခဲ အျဖစ္ ဖြဲ႕စည္း ျဖစ္ေပၚခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္ဟု ဆိုသည္။ မဲလ္ဘုန္းၿမိဳ႕ရွိ ဆြင္ဘန္း နည္းပညာ တကၠသိုလ္မွ ပညာရွင္ မက္သ႐ူးေဘ ဦးေဆာင္ေသာ ႏိုင္ငံတကာ အဖြဲ႕က အဆိုပါ ၿဂိဳဟ္ကို ေတြ႕ရွိခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
ယခု ေတြ႕ရွိသည့္ ၿဂိဳဟ္သည္ ကာဗြန္ အလြန္ ၾကြယ္ဝစြာျဖင့္ ဖြဲ႕စည္း ထားၿပီး ေတြ႕ရွိဖူးၿပီးသမွ် ၿဂိဳဟ္မ်ား အားလံုး အနက္ အသိပ္သည္းဆံုး ျဖစ္သည္ဟု ဆိုသည္။ ၿဂိဳဟ္၏ ဖြဲ႕စည္းပံုမွာ သိပ္သည္းလြန္း ေသာေၾကာင့္ ကာဗြန္မ်ားသည္ ပံုေဆာင္ခဲ အျဖစ္ တည္ရွိေနသည္ ဟု ယူဆရၿပီး ယင္းမွာ စိန္၏ ဖြဲ႕စည္းပံု အတိုင္း ျဖစ္သည္ ဟု ယူဆရၿပီး ယင္းမွာ စိန္၏ ဖြဲ႕စည္းပံု အတိုင္း ျဖစ္သည္ ဟု ဆိုသည္။